به گزارش سینماپرس، سرنوشت فیلم های کمدی در سینمای ایران تکراری و کلیشه ای شده است. تهیه کنندگان سودای گیشه دارند و منتقدان دغدغه فرهنگ. آنها هیچ وقت مصالحه نخواهند کرد.
"ارتش سری" اثری فرومایه و بازاری ست فیلم تنها متکی به کارکتر های بذله گو و ناپسند اش است و سعی نموده به بهانه آن یک داستانی را هم سرهم بندی کند که این فاجعه است.
کاملا مشخص است که سازندگان این اثر تنها به دلیل بهره برداری حداکثری از یک برند سخیف که در "خوب، بد، جلف" خلق کرده اند این فیلم را ساخته اند و خارج از آن هیچ ایده ای نداشتند.
به جز کاراکتر "پژمان" و "سام" مابقی شخصیت ها تصنعی و غیر قابل تحمل اند از نیمه دوم فیلم نیز کاراکتر های "پژمان" و "سام" غیر قابل تحمل اند و فیلم مجبور می شود برای جذب مخاطبانشان به شوخی های جنسی روی بیاورد که آن هم در نوع خود فاجعه است.
به طور کلی فیلم چیزی برای گفتن ندارد و چیزی هم برای نقد کردن ندارد انشاءالله در گیشه موفق باشد تا سازندگان به اهداف خود برسند.
*مشرق
ارسال نظر